19/24
1950’lerde Meksiko’da, kırklı yaşlarının sonlarındaki bir Amerikalı göçmen, küçük bir Amerikan topluluğunun ortasında yalnız bir hayat yaşamaktadır. Ancak genç bir öğrencinin gelişi, onu sonunda biriyle anlamlı bir ilişki kurmaya zorlar. Sonuç olarak, Guadagnino ile bir seçme kasetini izledikten ve Starkey’i gördükten sonra ona "Bu adam bu" dedikten sonra Luca Guadagnino’yu Drew Starkey’i kadroya almaya ikna eden Daniel Craig’di… William Lee: Sit on Your Pop! Or What’s Left of Him After Four Years in the Navy.. The Graham Norton Show’da rol aldı: Daniel Craig/Nicola Coughlan/Jesse Eisenberg/Kieran Culkin/Flo (2024). 'Naked Lunch'ı (1991) hiç izlemedim, ancak 2024 Londra Film Festivali’nde “Queer” filminin gösteriminde kendimi sık sık bunu düşünürken buldum: muhtemelen beklenen bir durumdu, çünkü William S Burroughs her iki film için de kaynak materyali sağlamıştı. 1950’ler Meksika’sında, William Lee, kırklı yaşlarında mı? Ellili mi? Günlerini sarhoş olup, ateş ederek ve diğer erkeklerle rahat seks yaparak geçiriyor. Bir gün, Eugene adında kaslı, zeki bir genç adam bara giriyor ve Lee vuruluyor. Peki Eugene ne istiyor? Ayrıca, düşünülmesi gereken o telepatik uyuşturucu da var… Yönetmen Luca Guadagnino’nun bu filmle stilistik olarak ne elde etmeye çalıştığından emin değilim. Setler neredeyse sadece blok renklerle dekore edilmiş – soluk kırmızılar ve zeytin yeşili gibi – ve filmin geçtiği dönemin filmlerine saygı duruşunda bulunma niyetini düşündüren o belirsiz, gerçekçi olmayan, yalın Technicolor görünümü var. Ancak durum buysa, o zaman kesinlikle 1950’lerden olmayan rock ve tekno müzik açıkça onun kendi aksanı değil. Drew Starkey, manipülatif Eugene olarak daha incelikli bir performans sergileyebilirdi ve kesinlikle hazırlıklı görünüyor. Lesley Manville, Güney Amerika ormanında yaşayan doktor olarak tanınmayacak halde – makyaj ekibi için iyi! Bu, hikaye anlatmaktan çok sanatsal bir tarza sahip bulduğum türden bir film. Bir kere izlemek güzeldi ama bir daha izlemeyeceğim.